ترنج

  

 

ترنج...

صحرا  ی  کربلامی سوخت  خیمه  ها  در  سفیدی  بیابانآشوب  بر  پا  بود  در  سرخی  آسمانلب های  تشنه  و  چشم  ها  گریانخون  میگریست  صحرای  بی جانسیده رقیه  کریمان- کلاس نهم   گریه ی خورشید آسمان خون میگرید کودکی  گریه کنان  میدود  سمت  خیمه ها اشک  های آسمان  تر میکند  گونه  ی  صحرا  را  تشنگی  در  گلو کودکان  مانده  مشک  نا امید  خبره  شده  به  آب خورشید  ماتم  زده   ناله میکندقلبش  بی تابانه گریه  میکند فائزه  صادقی   کلاس هفتم ترنج...

 

  

  

 

ترنج...

"سوغاتی تو"  اصلا چرا رفتی بجنگی؟                    اصلا چرا ما را نبردی؟من بچه ی خوبی نبودم                    مامان و زهرا را نبردی؟  گفتی: "تو مرد خانه هستی"            رفتی که با دشمن بجنگیمن مرد این خانه قبول است             اما چه مرد بی تفنگی یک شب اگر دشمن بیاید                 این جا میان خانه ی مامن هستم و یک دست خالی           من هستم و مامان و زهرا لطفی کن و از جبهه بفرست             نارنجکی،مینی،تفنگیمن هم به جایش قول،باشد           یک مرد هستم مرد جنگی چشم انتظارم تا بیاید                     سوغاتی ام،شرمنده ی توقربان بابای ترنج...